Lorenz Van Ostade: de man van het kersepitje en de Vesper

Gods wegen zijn voorwaar ondoorgrondelijk. Vraag het maar aan de Antwerpse ondernemer Lorenz Van Ostade. Hij werd geboren in volle hippieperiode waar iedereen, met een roos in het haar, zweerde bij flower power, patchouli en San Francisco. Ma en pa Van Ostade waren zelfstandigen en moesten vijf mondjes eten en drinken geven. De jongste was ene Lorenz die koste wat kost wereldreiziger wilde worden. Vandaag maakt hij met de divisie inatura deel uit van Arop dat in totaal aan 250 mensen werk biedt. Hij werd bekend als de man van het kersenpittenkussen. Ondertussen is de wereld wild voor zijn Vesper. Wat zei Bredero alweer?   

De wieg van Lorenz stond in Schoten. Als peuter trok hij mee naar Kapellenbos en hij is er nooit meer weggegaan. Hij woont er nog steeds. Zijn ouders hadden de bekende meubelzaak Firoel in de Carnotstraat, destijds een monument op vlak van het betere meubel. De oudste broer, Ben Van Ostade, is acteur en dan zijn er ook nog Anke, Dirk en Ellen die elk op zich hun eigen weg gevonden hebben. 

Lorenz: “Acht jaar geleden ben ik beginnen golfen en ik kreeg mijn broer Ben zover dat hij ook begeesterd werd door het spelletje. Intussen staat hij praktisch dagelijks op de ‘court’. Een golfende acteur dus. Mijn oudste broer, mijn peter en mijn dikke vriend. En tussen ons gezegd en gezwegen, ondertussen is hij een véél betere golfer dan ikzelf…”

Bedrijf en lief gedumpt
Er was veel dat Lorenz niet wou, maar niets wat Lorenz niet kon. Drie kinderen gingen meewerken in de zaak van vader, de oudste zoon wilde acteur worden en Lorenz startte op jonge leeftijd al een eigen (tele-)marketingbureau dat hij na twee jaar overliet aan anderen. De reden was zo simpel als water: “Ik wilde samen met mijn toenmalige Franse vriendin een bedrijf in olie-absorbaten (om beschermingen rond olievlekken te leggen) in Frankrijk uitbouwen. Weer twee jaar later liet ik het bedrijf, én nota bene ook mijn vriendin, in Frankrijk achter en trok terug naar België. Ik verzeilde in de reclame en evenementensector waar ik eindelijk mijn passie voor merken, verpakkingen en marketing in het algemeen kon botvieren. Tot op een moment dat ik voor Perrier/Vittel, Coca-Cola én Bacardi-Martini samen begon te werken. Er was in die tijd evenwel een code dat men, als reclameman, niet voor verschillende ‘beverages’ samen mocht werken. Ik kan je verzekeren dat het een ferm gesjoemel met naamkaartjes was.”

Hoera: kersenpitjes.
Mocht er Olympisch goud in de categorie ‘Energie’ te behalen zijn, de naam Lorenz Van Ostade zou er zeker voor in aanmerking komen. Komt daar nog bij dat Lorenz steeds een kind van zijn tijd geweest is. Vooruitblikken was daar steeds bij. Na vijf jaar zag Lorenz niet langer brood in de sector en hij werd opgepikt door een selectiebureau die een bedrijfsleider zocht voor een nieuw bedrijfje. 
Lorenz:  “De eigenaar van de winkel Nirwana (n.v.d.r.: ergonomische meubelen in Antwerpen) had een dochterbedrijfje opgezet dat kersenpitkussentjes maakte en die ze ook verdeelde in zijn eigen winkel en enkele natuurwinkels. In die periode exporteerde hij zelfs al enkele doosjes naar Frankrijk en Denemarken. We kwamen tot een akkoord, hij liet na een tijdje de leiding van inatura over aan mij en we werden al snel twee handen op één buik. Bijdehands als we waren, maakten we na de daguren in een aangrenzende garage zelfs futons, zabutons en zafu’s matrassen…”  

Tweesprong
Lorenz wist al van zijn geboorte: willen en kunnen zijn synoniemen. Toch blijft hij in dit alles vooral bescheiden. Dat hij een succesvol zakenman is, moeten anderen maar zeggen en dan nog het liefst niet in zijn bijzijn. We schrijven 2000 wanneer inatura op een tweesprong staat. 

Lorenz: “Inatura lag me bijzonder nauw aan het hart en dat bedrijf wilde ik verder uitbouwen. We maakten en verkochten niet alleen het gekende kersenpitje, maar intussen ook al natuurhoofdkussens, professionele warmtekussens voor medische doeleinden, poefjes en kersenpitkussens onder verschillende merknamen en veel, héél veel private en white labels.  Rinacsente, Corte Inglés , Debenhams, Aldi, Kruidvat, Trekpleister, Muji, Nature & Decouverte: ze gingen voor deze winkels  in alle geuren en kleuren de deur uit. Ik kan je verzekeren dat er tonnen en nog eens tonnen kersenpitjes per week de deur uitvlogen. Hoeveel het er intussen zijn, weet ik bij benadering niet te zeggen, maar schattingen wijzen dat elke Belg er wel eentje thuis heeft moeten liggen. En als ik dacht dat we het hoogtepunt hadden bereikt, doen  we het jaar nadien nog beter. Een patent heb ik er destijds helaas niet op genomen. Alles wat ik op de markt zet, wordt gelijk nagemaakt.  Knap vervelend. Maar het houdt je scherp en het streelt je ego. ‘t Ja…”

Nederland
Tijdens onze babbel in Wilrijk swingt Lorenz voortdurend van telefoon naar magazijn. Het is nochtans al zeven uur ‘s avonds maar ook dan staat er geen uit-knop op de ondernemer Van Ostade. Hij schenkt nog wat koffie bij en raapt de draad van het interview weer op. “Waar waren we gebleven? (wrijft zich over de kin): Oh ja, 2005. Dat was de periode dat inatura en Nirwana werden verkocht. Samen met mijn grootste onderaannemer, De Diamant Groep, ben ik echter met inatura verder gegaan. De productie gebeurde in Nederland en mijn kantoor bleef in Antwerpen gevestigd. Dat liep gesmeerd en ons gamma bleef uitbreiden want ondertussen maakten we ook warmteknuffels -onder de naam Cherry Belly en Cherry Belly Baby- die we in binnen- en buitenland verkochten.” 
Vandaag de dag slijt inatura haar producten al aan 25 landen en voert gestaag uit naar twaalf landen. De producten worden allemaal in 24 talen vertaald -doos en gebruiksaanwijzingen- en voldoen aan de strengste eisen op gebied van veiligheid. inatura producten staan immers voor kwaliteit en duurzaamheid.”

Het belang van een bbq
Als ondernemer moet je voortdurend inspelen op onverwachte situaties en ontwikkelingen. Twee jaar geleden moest de Nederlandse Diamantgroep haar ‘cash-cow’ afstoten door een nieuwe wetgeving die van kracht ging omtrent de doorstroming van opgeleide doelgroepmedewerkers. Het gaat om mensen die in een sociale werkvoorziening werken. 
Lorenz:  “Ik moest snel op zoek naar een overnemer en dan het liefst in België. Welnu, die vond ik in mijn eigen tuin, toevallig met een glaasje wijn op een barbecue. Een vriend, die commercieel directeur was in een Maatwerkbedrijf in Antwerpen, zag daar wel heil in.” 
Inatura werd al snel overgenomen door Arop, een grote naam in de wereld van beschermde werkplaatsen’ in de provincie Antwerpen. Hun mensen, hun know-how, hun machinepark waren a perfect match met mijn -of beter inatura’s- nobele doelen. De samenwerking met de CEO van Arop, Olivier Janssens, loopt vlot en is ‘challenging’. Er heerst een hands-on-mentaliteit met een visie. inatura en ik konden niet beter dromen. We zitten op onze plek.”

De vijf nobele doelen
Die nobele doelen –zoals Lorenz ze voortdurend noemt- zijn nog steeds heilig voor de Antwerpse ondernemer. 
Lorenz:  “We werken met natuurlijke materialen, we veredelen afvalproducten zoals kersenpitten en boekweitkaf, we verpakken heel veel dingen en trachten dat zo veel mogelijk te doen met gerecycleerd materiaal, we werken zo veel mogelijk met leveranciers uit de Benelux –zie onze aandacht voor de groene voet- afdruk- en last but not least, vanaf dag één produceerde inatura haar producten in beschermde werkplaatsen. Een sociaal engagement dat zijn vruchten heeft afgeworpen langs beide kanten.  Inatura blijft flexibel en de mensen zijn terecht fier op de hoge kwaliteitsproducten die ze op de markt zetten.”

Foei fiets voor mindervaliden
Succes kent vele vaders en in het geval van Lorenz is dat niet anders.  Anno 2016 zit Inatura onder één dak met het maatwerkbedrijf Arop en beiden fungeren onder hetzelfde BTW-nummer. De marge die de inatura divisie maakt, gaat integraal naar investeringen om ook de zwakste mensen bij hen aan de slag te houden en om het gamma van inatura op termijn ook gevoelig uit te bereiden. 
Lorenz:  “We zijn recent de divisie e-natura gestart en daarmee verwijs ik graag naar elektronische mobiliteitsoplossingen. Al enkele jaren heb ik een grondige afkeur voor de standaard ‘gehandicaptenfiets’. De combinatie van mijn samenwerking met Frank Van Passel -die deels in Shanghai woont en alles van de fietsen business kent- en de knowhow rond fietsen van Arop -die al jaren fietsen samenstelt voor Hei-Bike en Oxford- was de ideale mix om dat project op te starten. Een jaar later was onze eerste elektrisch aangedreven trike op de markt. Hij werd opgepikt en goedgekeurd door het Riziv zodat mensen met een beperking hiervoor op een tegemoetkoming mogen rekenen van vadertje staat.”

Hoera: Vesper waargenomen
Maar dit ‘sexy’ kader en hoge kwaliteitsmaterialen maakt dat de doelgroep voor deze trike is verruimd van ‘alleen mensen met een beperking’ naar mensen met evenwichtsproblemen, ouderen van dagen en zelfs huisvrouwen die graag fietsend naar de winkel willen. De mand achteraan heeft immers een volume van 74 liter en de fiets glijdt zonder te veel moeite met zijn elektronische assistentie probleemloos over de baan met 150 kg cargo. Ideaal voor een tripje naar de supermarkt. Toch was de honger naar revolutionaire en vooral groene vervoersmiddelen voor onze Antwerpse ondernemer niet gestild. 
Lorenz: “We zagen in wereldsteden meer en meer alternatieve elektronische vervoersmiddelen rijden. Shanghai, New Delhi, Tokyo, maar nu ook dichterbij in Londen, Madrid en Barcelona ‘stept’ men al enthousiast elektronisch. Acht maand na de trike hadden we -mede alweer door Frank Van Passel- de elektronische step Vesper kunnen klaarstomen voor de Belgische markt. Dit project pakten we groots aan: een eigen merk (Vesper), verkoop via het internet en awareness creëren met verschillende beurzen, events en straks een heuse kusttoer. Want een Vesper moet je beleven. Vanaf we een geïnteresseerde op een toestel krijgen, is de verkoop voor 95% gesloten. Een waanzinnig goed product met een hoge funfactor.  De kalender van de volledige kusttoer is, nota bene, op onze site terug te vinden: www.vesper.world.”